Przeczytałam piękny esej Gertrud von le Fort o modlitwie kobiety. Podzielę się z Wami wybranymi fragmentami o tzw. „modlitwie macierzyńskiej”:
🙏 „Kobieta w dużej mierze rozumie i realizuje swoje zadanie modlitewne w zakresie swego macierzyńskiego powołania, czyli w przypadku zdecydowanej większości kobiet, w przestrzeni własnego domu. Modlitwa kobiety jest nie tylko pierwszą modlitwą odmawianą nad nowo narodzonym dzieckiem, ale także pierwszą modlitwą, którą odmawia dziecko. Matka niejako modli się w duszach swoich dzieci, gdy uczy je składać dłonie.
🙏 „Podobnie jak Matka-Kościół, również kobieta-matka towarzyszy dziecku w modlitwach; towarzyszy mu przez całe jego życie, a nawet po swojej własnej śmierci. Jak często pamięć o dawno zmarłej, modlącej się matce jest ostatnim wezwaniem Boga wobec zagubionego dziecka, jak często oznacza to jego ostateczny ratunek…?”
🙏 „W swym macierzyńskim powołaniu kobieta będzie zwracała się przede wszystkim ku modlitwie wstawienniczej, wręcz można tę modlitwę nazwać modlitwą troskliwą. Tak jak kobieta w życiu jest przyzwyczajona do zajmowania się drobnymi, ludzkimi sprawami, tak też będzie bardziej niż mężczyzna skłonna do przedstawiania Bogu tych drobnych, a jednak często tak ważnych trosk”
🙏 „Łagodność i współczucie kobiety szczególnie zachęcą ją do wstawiania się za słabymi i uciśnionymi, chorymi i cierpiącymi; włączy w swoje modlitwy także ludzi samotnych, za których nikt się nie modli – wszyscy oni są biednymi, bezbronnymi dziećmi. Wspomni ona także o zmarłych dzieciach tej ziemi: wiadomo, że szczególnie kobiety poświęcają się modlitwie za dusze czyśćcowe. Cierpliwość kobiet w sprawach drobnych i najdrobniejszych często pozwala im powtarzać prośby przez lata z intensywnością i zapałem nieznanym mężczyznom”
I najcudowniejsze zdanie:
🙏 „Czy pojedyncza mała modlitwa, wyjąkana przez matkę staruszkę, nie mówi czegoś nieskończenie bardziej znaczącego niż wszystkie tak zwane cuda nauki?”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz